Adelaarsvleugelen

In taalgebruik worden wel eens zegswijzen gebezigd waarvan je wellicht vergeten zou kunnen zijn wat ze betekenen. In kerkelijk taalgebruik natuurlijk vaak ontleend aan één of meer Bijbelverzen.
Afgelopen sabbat heeft onze predikant in het kinderverhaal vóór de preek nog eens precies uitgelegd…

… waar de zegswijze “op adelaarsvleugelen gedragen”, op slaat.

Die uitleg vond ik wel hoopgevend of troostrijk of hoe je het moet noemen.
Exodus 19:4, (Hoofdstuk/vers gevonden met zoeken in pc-Bijbelprogramma “Online Bible”),
Deuteronomium 32:11-12 (Hoofdstuk/verzen gevonden met behulp van Google zoekresultaat http://willemdevink.nl/op-adelaarsvleugels-gedragen/)
Veel dingen kun je niet zomaar. Vooral een God welgevallig leven leiden is daar een prominent voorbeeld van. (Deze bewoording kwam volgens mij niet letterlijk in het kinderverhaal voor, ik probeer me de strekking te herinneren, en hoop dat ik het niet al te vertekend weergeef. Ik verweef wel mijn gedachten erin.) Ik persoonlijk (Ernst, eigenaar van deze website) heb erg veel last van denken in de trant van dingen te moeten maar niet te kunnen. De meeste mensen hebben daar waarschijnlijk minder last van dan ik. Maar eigenlijk is het niet ééns zo verbazend dat mensen last hebben van gedachten/indrukken/ervaringen van moeten en niet kunnen. Wat God in gedachten heeft aan levenswandel voor mensen, is, tenminste naar mij voor de hand lijkt te liggen, toegesneden op mensen die niet in zonde gevallen zijn. Maar wij zijn mensen die wél in zonde gevallen zijn.
Nog even verder met het kinderverhaal uit de kerk. Overigens de kinderen moesten met gestrekte armen hand in hand naast elkaar gaan staan om de vleugelspanwijdte van een grote adelaar uit te beelden.
Een adelaarsnest zit normaliter ergens hoog in een rotswand. Dat biedt veiligheid tegen plundering van het nest
De moeder adelaar gooit op een gegeven moment een jong uit het nest. Zij vliegt mee en telkens wanneer het jong nog niet goed blijkt te kunnen vliegen, duikt de moeder onder het jong en vangt het op haar rug op. De enorm enge maar helaas noodzakelijke valpartij kan zo telkens beëindigd en herhaald worden, totdat deze uiteindelijk tot het gewenste resultaat leidt.